Kruisingen

Kruisingen zijn ruimtes waar de doorgangsfunctie sterk domineert.
Deze plaatsen hebben meestal geen naam, maar heel diverse vormen die resulteren uit het kruisen van wegen. Ze vormen doorgaans herkenningspunten in de stad en maken haar structuur duidelijk. De inrichting van deze ruimtes is meestal weinig kwaliteitsvol en wordt het grootste deel van de tijd  ingepalmd door het verkeer. Ze zijn te vaak weinig aantrekkelijk voor de actieve modi. Nochtans bevinden er zich rondom (vaak) activiteiten die de ruimtes een hoog potentieel bieden om ze te activeren en er  een verblijfsfunctie te combineren met de doorgangsfunctie. Op deze plaatsen bevinden zich ook mogelijkheden wat betreft de leesbaarheid, en zelfs  de ontwikkeling van activiteiten en het imago van een hele wijk. De uitdagingen op het vlak van herverdeling zijn er groot, en dit ten gunste van een evenwichtigere modale split, een continu parcours, alsook de stedelijke en landschappelijke herwaardering.

In het type ‘kruisingen’ worden in deze gids de ‘rondpunten’ en de ‘kruispunten’ onderscheiden:

• Het subtype ‘rondpunt‘ slaat op grote ruimtes waar het gemotoriseerde verkeer georganiseerd wordt volgens een rotondesysteem. De ruimte in het midden van het rondpunt is meestal niet toegankelijk. Vaak bevindt er zich begroeiing of een sculptuur. In Brussel hebben bepaalde rondpunten een sterke historische verankering en/of symboliek, denken we hierbij aan: Schuman, Montgomery, …
• Het subtype ‘kruispunt’ verwijst naar een ruimte zonder eigen naam waarin meerdere wegen elkaar kruisen. De organisatie en de omvang ervan variëren al naar gelang het weefsel waarin het zich bevindt en de wegen (profiel, specialisatie).